کد مطلب:44219 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:13

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

در بعضي موارد افراد واژه هايي را براي دعا به كار مي برند كه اشتباه است، مثلاً دعا مي كنند: خدايا! ما را عاق والدين مكن. مگر خداوند عاق والدين مي كند كه چنين دعايي مي شود؟ آيا چنين دعا كردن اشكال دارد؟ آيا جسارتي به ذات اقدس خداون نمي گردد؟

دعاهايي كهب ه شكل مذكور صورت ميگيرد اشكال ندارد و دليلش آن است كه هر چند خداوند كسي را عاق والدني نمي كند ولي معناي دعاي فوق آن است كه : خدايا! به ما توفيق بده كه در خدمت والدين باشيم و كاري نكنيم كه به عاق والدين منجر شود. البته هر كار خيري مقرون به توفيق الهي است مثل آن كه مي گوييم: خدايا! ما را خوار مكن! بديهي است كه كسي را خوار نمي كند. معناي اين دعا آن است كه : خدايا! توفيقي ده تا اسباب خواري را براي خود فراهم نكنيم.

البته اين دعا قطع نظر از جلب رحمت حق، يك نوع تربيت و تلقين است كه عاق والدين گناه بسيار بزرگي است كه بايد انسان مراقب باشد گرفتار نفرين پدر و مادر نشود. بنابراين دعاي انسان توجه دادن به وظايف است و از خدا توفيق خواستن.